4.Soru; Kuran'ı
Muhammed'in Yazdığı Veya Yazdırdığı Söylenir.. Bu Yüzlerce Sayfalık Sözde
Kutsal Kitapta Muhammed İfadesi Sadece 4 Yerde Geçiyor.. 3'ünde Övülmüş/Seçilmiş
Olarak Geçiyor..Sadece Ahzab 40'da Muhammed Olarak Geçiyor.. Buna Karşılık
İbrahim, İsa Veya Musa Peygamberlerden Sürekli Bahsediliyor.. Allah Son
Peygamber Olarak Gönderdiği Bu Kişiden, Kitabında Neden Hiç Bahsetmemiştir? Kitabın
Yazarı, Kitabın Muhattabı Muhammed Ama Kitabın İçinde Muhammed Yok.. Bu Tuhaf
Değil Mi? |
El Cevap: Bir İsmi De Hakim Olan Ve Baştan Sona Sayısız Hikmetlerle Dolu
Olan Kur'an’da, Bir Şey Ne Kadar Yer Almışsa, En Güzeli Ve En Mükemmeli Odur. Elbette Lüzumsuz Tekrarların Olmaması Hikmetin Gereğidir.
Kuran’ı Kerim Allah’ın Varlığının İspat Ve Delilleri İle Bunu Kabul Eden
Müslüman Olanların Emirlerinin Ve Yasaklarının Yazılması İçin Gönderilmiş
Kıyamete Kadar Hükümleri Geçerli Olan Bir Kitaptır ! Furkandır ! Hakikattir !
Hikmettir !... Hz. Peygamber (Asm)'İn İsmi, Şahsiyeti Arap Toplulukları
Tarafından Çok İyi Biliniyordu. Daha Fazla Zikredilmemesi, Buna Bir İşaret
Olabilir.
Hz. Peygamber (Asm) Kur'an’da İsmiyle Değil, Resmiyle / Risalet Göreviyle
Ön Plandadır. Bu Sebeple O Hep Nebi, Resul, Beşir, Nezir Gibi Risalet Göreviyle
İlgili Unvanları Kullanılmıştır.
Bununla Beraber, İsmi De Yeteri Kadar; Muhammed (Asm) Dört Defa, Ahmed (Asm)
Bir Defa Zikredilmiştir. Nitekim, Kur'an’da Diğer Peygamberler İsimleriyle
Çağrılırken (Ya
Musa! Gibi), Hz. Muhammed (Asm) Hep Peygamberlik Unvanı Olan Resul, Nebi
Kelimeleriyle Çağrılmıştır (Ya Eyyuherrasul! Gibi).Bununla Diğer Peygamberlerin
Görevlerinin Bitmiş Olduğuna, Hz. Muhammed (Asm)’İn İse Kıyamete Kadar Görev
Başında Olduğuna İşaret Edilmiştir.
Bu Şekilde Allah'ın Emrini Yerine Getirmek Üzere Gönderilen Ve Bunu
Yaparken Hiç Bir Dünyevi Karşılık Beklemeden Yapan Sayısını Ancak Allah'ın
Bildiği Pek Çok Peygamber Dünyaya Teşrif Etmiştir.
"Hâtimü'l-Enbiyâ” Yani Peygamberlerin Son Halkası İse
Âdemoğulların’ın Efendisi, Kıyamet Günü Yer Yarıldığında Ondan İlk Çıkacak Olan,
İlk Olarak Şefaat Edip Şefaati Kabul Olunacak Ve Bütün Peygamberlerin Komutanı
Hz. Muhammed (S.A.S)’Dir.
Resulü Zişan Efendimiz Hz. Muhammed'in İsmi Kur’an’ı Kerim'de Dört Defa
Muhammed Ve Bir Defa Da Ahmed Olarak Toplamda Beş Defa Geçmektedir. Bunlar:
Birincisi: “Muhammed, Ancak Bir Peygamberdir. Ondan Önce De Peygamberler
Gelip Geçmiştir.” (Al-İ İmran Suresi, 144)
İkincisi: “Muhammed, Sizin Erkeklerinizden Hiçbirinin Babası Değildir. Fakat
O, Allah’ın Resûlü Ve Nebîlerin Sonuncusudur.” (Ahzab Suresi, 40)
Üçüncüsü: “İnanıp Salih Ameller İşleyenlerin Ve Muhammed’e İndirilene -Ki
O Rablerinden Gelen Haktır- İnananların İse Allah Günahlarını Örtmüş Ve
Hâllerini Düzeltmiştir.” (Muhammed Suresi, 2)
Dördüncüsü: “Muhammed, Allah’ın Resûlüdür. Onunla Beraber Olanlar, İnkârcılara
Karşı Çetin, Birbirlerine Karşı Da Merhametlidirler.” (Fetih Suresi, 29)
Beşincisi: “Hani, Meryem Oğlu İsa, “Ey İsrailoğulları! Şüphesiz Ben, Allah’ın
Size, Benden Önce Gelen Tevrat’ı Doğrulayıcı Ve Benden Sonra Gelecek, Ahmed
Adında Bir Peygamberi Müjdeleyici (Olarak Gönderdiği) Peygamberiyim” Demişti.”
(Saf Suresi, 6)
Peygamber Efendimiz (Asm)'İn Bunlardan Başka İsimleri De Vardır. Bunların
Bir Çoğu Da Kur'an Ayetlerinde Geçmektedir. Aşağıya “Mevâhib-i Ledünniye”
İsimli Kitaptan 99 Adedi Alınmıştır. Bu Kitapta Diğer 301 İsmini
Bulabilirsiniz.
Peygamberimizin (Asm) Bazı İsimleri Şunlardır:
1. Abdullah: Allah (Cc)' In Kulu,2. Âbid: Kulluk Eden, İbadet Eden,3. Âdil:
Adaletli,4. Ahmed: En Çok Övülmiş, Sevilmiş,5. Ahsen: En Güzel,6. Alî: Çok Yüce,7.
Âlim: Bilgin, Bilen,8. Allâme: Çok Bilen,9. Âmil: İşleyici, İş Ve Aksiyon
Sahibi,10. Aziz: Çok Yüce, Çok Şerefli Olan,11. Beşir: Müjdeleyici,12. Burhan: Sağlam
Delil,13. Cebbâr: Kahredici, Gâlip, 14. Cevâd: Cömert,15. Ecved: En İyi, En
Cömert,16. Ekrem: En Şerefli,17. Emin: Doğru Ve Güvenilir Kimse,18. Fadlullah: Allah-Ü
Teâlanın İhsânı, Fazlına Ulaşan,19. Fâruk: Hakkı Ve Bâtılı Ayıran,20. Fettâh: Yoldaki
Engelleri Kaldıran,21. Gâlip: Hâkim Ve Üstün Olan,22. Ganî: Zengin,23. Habib: Sevgili,
Çok Sevilen,24. Hâdi: Doğru Yola Götüren,25. Hâfız: Muhafaza Edici,26. Halîl: Dost,27.
Halîm: Yumuşak Huylu,28. Hâlis: Saf, Temiz,29. Hâmid: Hamd Edici, Övücü,30. Hammâd:
Çok Hamdeden,31. Hanîf: Hakikate Sımsıkı Sarılan,32. Kamer: Ay,33. Kayyim: Görüp,
Gözeten,34. Kerîm: Çok Cömert, Çok Şerefli,35. Mâcid: Yüce Ve Şerefli,36. Mahmûd:
Övülen,37. Mansûr: Zafere Kavuşturulmuş,38. Mâsum: Suçsuz, Günahsız,39. Medenî:
Şehirli, Bilgilive Görgülü,40. Mehdî: Hidayet Eden, Doğru Yola Erdiren,41. Mekkî:
Mekkeli,42. Merhûm: Rahmetle Bezenmiş,43. Mes'ûd: Mutlu
44. Metîn: Çok Sağlam Ve Güçlü,45. Muallim: Öğretici,46. Muktedâ: Peşinden Gidilen,47. Mübârek: Uğurlu, Hayırlı, Bereketli,48. Müctebâ: Seçilmiş,49. Mükerrem: Şerefli, Yüce,50. Müktefî: İktifâ Eden, Yetinen,51. Münîr: Nurlandıran, Aydınlatan,52. Mürsel: Elçilikle Görevlendirilmiş,53. Mürtezâ: Beğenilmiş, Seçilmiş,54. Muslih: Islah Edeci, Düzene Koyucu,55. Mustafa: Çok Arınmış,56. Müstakîm: Doğru Yolda Olan,57. Mutî: Hakka İtaat Eden,58. Mu'tî: Veren İhsân Eden,59. Muzaffer: Zafer Kazanan, Üstün Olan,60. Müşâvir: Kendisine Danışılan,61. Nakî: Çok Temiz,62. Nakîb: Halkın İyisi, Kavmin En Seçkini,63. Nâsih: Öğüt Veren,64. Nâtık: Konuşan, Nutuk Veren,65. Nebî: Peygamber,66. Neciyullah: Allah' In Sırdaşı,67. Necm(İ): Yıldız,68. Nesîb: Asil, Temiz Soydan Gelen,69. Nezîr: Uyarıcı, Korkutucu,70. Nimet: İyilik, Dirlik Ve Mutluluk,71. Nûr: Işık, Aydınlık,72. Râfi: Yükselten,73. Râgıb: Rağbet Eden, İsteyen,74. Rahîm: Mü'minleri Çok Seven,75. Râzî: Kabul Eden, Hoşnut Olan,76. Resûl: Elçi,77. Reşîd: Akıllı, Olgun, İyi Yola Götürücü,78. Saîd: Mutlu,79. Sâbir: Sabreden, Güçlüklere Dayanan,80. Sâdullah: Allah' In Mübârek Kulu,81. Sâdık: Doğru Olan, Gerçekci,82. Saffet: Arınmış, Seçkin Kişi
83. Sâhib: Mâlik, Arkadaş, Sohbet Edici,84. Sâlih: İyi Ve Güzel Huylu,85.
Selâm: Noksan Ve Ayıptan Emin Olan,86. Seyfullah: Allah' In Kılıcı,87. Seyyid: Efendi,88.
Şâfi: Şefaat Edici,89. Şâkir: Şükredici,90. Tâhâ: Kur'ân-I Kerîm' Deki İsmi,91.
Tâhir: Çok Temiz,92. Takî: Haramlardan Kaçınan,93. Tayyib: Helal, Temiz, Güzel,
Hoş,94. Vâfi: Sözünde Duran, Sözünün Eri,95. Vâiz: Nasihat Eden,96. Vâsıl: Kulu
Rabb'ine Ulaştıran,97. Yâsîn: Kur'ân-I Kerîm' Deki İsmi, Gerçek İnsan, İnsan-I
Kâmil,98. Zâhid: Mâsivadan Yüz Çeviren,99. Zâkir: Allah' I Çok Anan.