4.Soru; Kuran'ı Muhammed'in Yazdığı Veya Yazdırdığı Söylenir.. Bu Yüzlerce Sayfalık Sözde Kutsal Kitapta Muhammed İfadesi Sadece 4 Yerde Geçiyor.. 3'ünde Övülmüş/Seçilmiş Olarak Geçiyor..Sadece Ahzab 40'da Muhammed Olarak Geçiyor.. Buna Karşılık İbrahim, İsa Veya Musa Peygamberlerden Sürekli Bahsediliyor.. Allah Son Peygamber Olarak Gönderdiği Bu Kişiden, Kitabında Neden Hiç Bahsetmemiştir? Kitabın Yazarı, Kitabın Muhattabı Muhammed Ama Kitabın İçinde Muhammed Yok.. Bu Tuhaf Değil Mi?

El Cevap:  Bir İsmi De Hakim Olan Ve Baştan Sona Sayısız Hikmetlerle Dolu Olan Kur'an’da, Bir Şey Ne Kadar Yer Almışsa, En Güzeli Ve En Mükemmeli Odur. Elbette Lüzumsuz Tekrarların Olmaması Hikmetin Gereğidir.

Kuran’ı Kerim Allah’ın Varlığının İspat Ve Delilleri İle Bunu Kabul Eden Müslüman Olanların Emirlerinin Ve Yasaklarının Yazılması İçin Gönderilmiş Kıyamete Kadar Hükümleri Geçerli Olan Bir Kitaptır ! Furkandır ! Hakikattir ! Hikmettir !... Hz. Peygamber (Asm)'İn İsmi, Şahsiyeti Arap Toplulukları Tarafından Çok İyi Biliniyordu. Daha Fazla Zikredilmemesi, Buna Bir İşaret Olabilir.

Hz. Peygamber (Asm) Kur'an’da İsmiyle Değil, Resmiyle / Risalet Göreviyle Ön Plandadır. Bu Sebeple O Hep Nebi, Resul, Beşir, Nezir Gibi Risalet Göreviyle İlgili Unvanları Kullanılmıştır.

Bununla Beraber, İsmi De Yeteri Kadar; Muhammed (Asm) Dört Defa, Ahmed (Asm) Bir Defa Zikredilmiştir. Nitekim, Kur'an’da Diğer Peygamberler İsimleriyle Çağrılırken (Ya Musa! Gibi), Hz. Muhammed (Asm) Hep Peygamberlik Unvanı Olan Resul, Nebi Kelimeleriyle Çağrılmıştır (Ya Eyyuherrasul! Gibi).Bununla Diğer Peygamberlerin Görevlerinin Bitmiş Olduğuna, Hz. Muhammed (Asm)’İn İse Kıyamete Kadar Görev Başında Olduğuna İşaret Edilmiştir.

Bu Şekilde Allah'ın Emrini Yerine Getirmek Üzere Gönderilen Ve Bunu Yaparken Hiç Bir Dünyevi Karşılık Beklemeden Yapan Sayısını Ancak Allah'ın Bildiği Pek Çok Peygamber Dünyaya Teşrif Etmiştir.

"Hâtimü'l-Enbiyâ” Yani Peygamberlerin Son Halkası İse Âdemoğulların’ın Efendisi, Kıyamet Günü Yer Yarıldığında Ondan İlk Çıkacak Olan, İlk Olarak Şefaat Edip Şefaati Kabul Olunacak Ve Bütün Peygamberlerin Komutanı Hz. Muhammed (S.A.S)’Dir.

Resulü Zişan Efendimiz Hz. Muhammed'in İsmi Kur’an’ı Kerim'de Dört Defa Muhammed Ve Bir Defa Da Ahmed Olarak Toplamda Beş Defa Geçmektedir. Bunlar:

Birincisi: “Muhammed, Ancak Bir Peygamberdir. Ondan Önce De Peygamberler Gelip Geçmiştir.” (Al-İ İmran Suresi, 144)

İkincisi: “Muhammed, Sizin Erkeklerinizden Hiçbirinin Babası Değildir. Fakat O, Allah’ın Resûlü Ve Nebîlerin Sonuncusudur.” (Ahzab Suresi, 40)

Üçüncüsü: “İnanıp Salih Ameller İşleyenlerin Ve Muhammed’e İndirilene -Ki O Rablerinden Gelen Haktır- İnananların İse Allah Günahlarını Örtmüş Ve Hâllerini Düzeltmiştir.” (Muhammed Suresi, 2)

Dördüncüsü: “Muhammed, Allah’ın Resûlüdür. Onunla Beraber Olanlar, İnkârcılara Karşı Çetin, Birbirlerine Karşı Da Merhametlidirler.” (Fetih Suresi, 29)

Beşincisi: “Hani, Meryem Oğlu İsa, “Ey İsrailoğulları! Şüphesiz Ben, Allah’ın Size, Benden Önce Gelen Tevrat’ı Doğrulayıcı Ve Benden Sonra Gelecek, Ahmed Adında Bir Peygamberi Müjdeleyici (Olarak Gönderdiği) Peygamberiyim” Demişti.” (Saf Suresi, 6)

Peygamber Efendimiz (Asm)'İn Bunlardan Başka İsimleri De Vardır. Bunların Bir Çoğu Da Kur'an Ayetlerinde Geçmektedir. Aşağıya “Mevâhib-i Ledünniye” İsimli Kitaptan 99 Adedi Alınmıştır. Bu Kitapta Diğer 301 İsmini Bulabilirsiniz.

Peygamberimizin (Asm) Bazı İsimleri Şunlardır: 

1. Abdullah: Allah (Cc)' In Kulu,2. Âbid: Kulluk Eden, İbadet Eden,3. Âdil: Adaletli,4. Ahmed: En Çok Övülmiş, Sevilmiş,5. Ahsen: En Güzel,6. Alî: Çok Yüce,7. Âlim: Bilgin, Bilen,8. Allâme: Çok Bilen,9. Âmil: İşleyici, İş Ve Aksiyon Sahibi,10. Aziz: Çok Yüce, Çok Şerefli Olan,11. Beşir: Müjdeleyici,12. Burhan: Sağlam Delil,13. Cebbâr: Kahredici, Gâlip, 14. Cevâd: Cömert,15. Ecved: En İyi, En Cömert,16. Ekrem: En Şerefli,17. Emin: Doğru Ve Güvenilir Kimse,18. Fadlullah: Allah-Ü Teâlanın İhsânı, Fazlına Ulaşan,19. Fâruk: Hakkı Ve Bâtılı Ayıran,20. Fettâh: Yoldaki Engelleri Kaldıran,21. Gâlip: Hâkim Ve Üstün Olan,22. Ganî: Zengin,23. Habib: Sevgili, Çok Sevilen,24. Hâdi: Doğru Yola Götüren,25. Hâfız: Muhafaza Edici,26. Halîl: Dost,27. Halîm: Yumuşak Huylu,28. Hâlis: Saf, Temiz,29. Hâmid: Hamd Edici, Övücü,30. Hammâd: Çok Hamdeden,31. Hanîf: Hakikate Sımsıkı Sarılan,32. Kamer: Ay,33. Kayyim: Görüp, Gözeten,34. Kerîm: Çok Cömert, Çok Şerefli,35. Mâcid: Yüce Ve Şerefli,36. Mahmûd: Övülen,37. Mansûr: Zafere Kavuşturulmuş,38. Mâsum: Suçsuz, Günahsız,39. Medenî: Şehirli, Bilgilive Görgülü,40. Mehdî: Hidayet Eden, Doğru Yola Erdiren,41. Mekkî: Mekkeli,42. Merhûm: Rahmetle Bezenmiş,43. Mes'ûd: Mutlu

44. Metîn: Çok Sağlam Ve Güçlü,45. Muallim: Öğretici,46. Muktedâ: Peşinden Gidilen,47. Mübârek: Uğurlu, Hayırlı, Bereketli,48. Müctebâ: Seçilmiş,49. Mükerrem: Şerefli, Yüce,50. Müktefî: İktifâ Eden, Yetinen,51. Münîr: Nurlandıran, Aydınlatan,52. Mürsel: Elçilikle Görevlendirilmiş,53. Mürtezâ: Beğenilmiş, Seçilmiş,54. Muslih: Islah Edeci, Düzene Koyucu,55. Mustafa: Çok Arınmış,56. Müstakîm: Doğru Yolda Olan,57. Mutî: Hakka İtaat Eden,58. Mu'tî: Veren İhsân Eden,59. Muzaffer: Zafer Kazanan, Üstün Olan,60. Müşâvir: Kendisine Danışılan,61. Nakî: Çok Temiz,62. Nakîb: Halkın İyisi, Kavmin En Seçkini,63. Nâsih: Öğüt Veren,64. Nâtık: Konuşan, Nutuk Veren,65. Nebî: Peygamber,66. Neciyullah: Allah' In Sırdaşı,67. Necm(İ): Yıldız,68. Nesîb: Asil, Temiz Soydan Gelen,69. Nezîr: Uyarıcı, Korkutucu,70. Nimet: İyilik, Dirlik Ve Mutluluk,71. Nûr: Işık, Aydınlık,72. Râfi: Yükselten,73. Râgıb: Rağbet Eden, İsteyen,74. Rahîm: Mü'minleri Çok Seven,75. Râzî: Kabul Eden, Hoşnut Olan,76. Resûl: Elçi,77. Reşîd: Akıllı, Olgun, İyi Yola Götürücü,78. Saîd: Mutlu,79. Sâbir: Sabreden, Güçlüklere Dayanan,80. Sâdullah: Allah' In Mübârek Kulu,81. Sâdık: Doğru Olan, Gerçekci,82. Saffet: Arınmış, Seçkin Kişi 

83. Sâhib: Mâlik, Arkadaş, Sohbet Edici,84. Sâlih: İyi Ve Güzel Huylu,85. Selâm: Noksan Ve Ayıptan Emin Olan,86. Seyfullah: Allah' In Kılıcı,87. Seyyid: Efendi,88. Şâfi: Şefaat Edici,89. Şâkir: Şükredici,90. Tâhâ: Kur'ân-I Kerîm' Deki İsmi,91. Tâhir: Çok Temiz,92. Takî: Haramlardan Kaçınan,93. Tayyib: Helal, Temiz, Güzel, Hoş,94. Vâfi: Sözünde Duran, Sözünün Eri,95. Vâiz: Nasihat Eden,96. Vâsıl: Kulu Rabb'ine Ulaştıran,97. Yâsîn: Kur'ân-I Kerîm' Deki İsmi, Gerçek İnsan, İnsan-I Kâmil,98. Zâhid: Mâsivadan Yüz Çeviren,99. Zâkir: Allah' I Çok Anan.